Eén voor allen, allen voor één

Er zit weer een dag op en wat voor één! We hebben niet extreem veel kilometers afgelegd, zo’n 530, maar op sommige plekken was het verschrikkelijk glad. Vooral langs het fjord in Finnmark, Noord Noorwegen. Het was afzien. Ik vond het zwaarder dan de eerste route van 28 uur. We hebben gegleden maar zijn wel op de weg gebleven. En ook nog goede tijden neer gezet.

Vandaag startten de Mission Possible teams allemaal vlak achter elkaar. We haddeen gisteren de tactiek door gesproken en het is één voor allen en allen voor één.  

De eerste etappes rijden we nog door de sneeuw en is de temperatuur onder nul. We gaan richting het noordoosten van Finland en we denken aan Kirkenes. Onderweg zien we een grote kudde rendieren en verderop staan er een aantal op de weg. Het levert gelukkig geen problemen op, wel leuke beelden op de dashcam.

Al gauw wordt duidelijk dat het geen Kirkenes wordt maar Alta, de hoofdstad van Finnmark. Daar is de temperatuur rond nul en het wordt steeds gladder. De optimale tijden rijden wordt steeds moeilijker. Op rechte stukken kan er stevig worden gereden maar in de bochten is het heel erg uitkijken. Dat het al vanaf 14:30 uur donker is maakt het er niet makkelijker op. Er gaan auto’s van de weg af. Onderweg trekken wij er ook eentje uit de berm.

Aan het einde van de dag bezoeken we een ijshotel. En dat ziet er goed uit. Aansluitend een traditioneel Sami diner; bidos een rendier stoofpot met bosbessen. Wordt normaal gesproken bij bruiloften gegeten. Smaakt prima!

Ook de teams Mission Possible II en III hebben vandaag goed gescoord en stijgen in het algemeen klassement. Team Mission Possible I (45) beginnen een beetje de Joop Zoetemelkjes van de ScanCoveryTrial te worden. We staan nu tweede in het algemeen klassement en zijn nu ook twee keer tweede geworden in de dagtour.

Morgen starten we tegen half acht. Helaas is de klassementsproef weer afgelast i.v.m. hevige sneeuwval. Waarschijnlijk gaan we via Noord Zweden terug.