Wat een dag!

12 januari 2017 - Kuusamo, Finland

Deze titel al eerder gebruikt voor de blog. Dat ging toen over de ruim 30 uur van de eerste route en waarbij we een uitstekend resultaat hebben neer gezet. Nu hebben we weer een lange dag gemaakt maar de resultaten zijn helaas achterwege gebleven. Geen eerste meer in het klassement. Maar daarover straks meer. Eerst nog even over de Lofoten. We hadden gekozen voor de walvissafari. En ‘s morgens rijden we vroeg achter elkaar aan naar het plaatsje Andenes in het noorden. Een erg mooie tocht! Helaas krijgen we bij aankomst te horen dat de walvissafari niet doorgaat. Te slecht weer, harde wind en het schip vaart niet uit. Jammer, maar om 3,5 uur met z’n allen zeeziek op een boot te zitten is ook geen goede optie. De organisatie geeft als alternatief om achter elkaar aan naar een lokatie te rijden en daar te gaan lunchen. Maar wij besluiten met team de DubbelDekkers, vader Harry en zoon Niels, op de bonnefooi, rond te gaan rijden op de Lofoten. Geen slechte keus! Met de dashcam maken we mooie beelden. ‘s Avonds hebben we gezamenlijk een dinner in Harstad en zien we zelfs even het Noorderlicht! Niet heel uitgebreid maar toch.

De volgende dag gaan we weer rijden. We staan bovenaan. We hebben te horen gekregen dat we ook de dagwinnaar zijn geworden van de tweede dag! En we beginnen met goed moed. Maar… wat een dag. Al gauw komen we met z’n allen in een file te staan op een bergweg. De pas is (nog) niet open. En dat duurt zeker 2 uur. Voor het klassement maakt dat op zich niet uit want iedereen staat in de rij. Wat wel lastiger is dat, nadat we eindelijk verder mogen rijden, de weg vol met verkeer is. Een ideale tijd rijden kun je dus vergeten. We besluiten om nog wat te wachten zodat de weg voor ons vrij is. Maar veel levert het niet op. Het is slecht weer, veel sneeuw, vrachtverkeer, de wegen zijn slecht begaanbaar, slecht soms helemaal geen zicht. Relax rijden is er niet bij. Er raken auto’s van de weg. Hier en daar helpen we mee. En een keer hebben we zelf hulp nodig. Op een rotonde in Kiruna begint de auto te glijden en komen we in een sneeuwhoop tot stilstand. Gelukkig met een lage snelheid en zonder schade en we worden snel weer op weg geholpen. We raken wel veel tijd kwijt en onze resultaten worden er niet beter op. Vermoeidheid begint ook parten te spelen. Maar we houden de moed er in! ‘s Avonds is er een tussenstop in Rovaniemi en gaan we op bezoek bij Santa Claus. Ik dacht dat die niet bestond maar hij was er toch echt en sterker nog we gaan zelfs met hem op de foto! Daarna moeten we nog een paar honderd kilometer afleggen. Die zijn onderverdeeld in een aantal etappes die we in een bepaalde tijd gereden moeten worden en tegelijkertijd moeten we op bordjes met letters langs de kant letten. We gaan er nog een keer goed voor zitten. De concurrentie is op ons ingelopen en zelfs voorbij dus we hebben wat goed te maken. Helaas gaat het niet helemaal zoals we zouden willen. Op bepaalde etappes halen we zelfs het maximale aantal strafpunten. En het is enigzins frustrerend als je denkt dat je een goede tijd hebt neergezet en dan je teamnummer terugvindt onderaan de ranglijst. Er is nog ijdele hoop dat die lijst nog niet is bijgewerkt maar helaas. We doen blijkbaar iets fout in onze berekening met name bij die etappes waar de beide navigatiesystemen grote tijdsverschillen laten zien. Aan het einde van de dag, het is inmiddels al na middernacht geworden, zijn we dan ook gezakt naar de 5e plek. Vooraf teken je er voor maar als je van de eerste komt… Duidelijk niet onze beste dag. Maar het mag de pret niet drukken. De routes die we ‘s avonds-‘s nachts hebben gereden waren weer erg mooi aangelegd door de bossen. Het weer is opgeknapt, geen sneeuwjacht meer en er was nauwelijks verkeer op de weg. En dat rijdt een stuk fijner. We overnachten nu in een hotel in Ruka, Finland, dicht tegen de Russische grens aan. Het wordt weer een kort nachtje. Want voor de volgende ochtend hebben we ons aangemeld voor een huskytocht. Erg leuk om te doen maar het had wel wat langer mogen duren. Voordeel is dat we meer tijd voor ons zelf hebben. Lekker uitrusten en energie op doen voor de komende dagen. Onze doelstelling, een plaats bij de top 5 is nog steeds haalbaar, de dagprijzen pakken ze ons niet meer af en wie weet waar we nog tot toe in staat zijn!

Foto’s

2 Reacties

  1. Roeliwijngaard:
    12 januari 2017
    Jammer van deze dag, maar jullie laten je niet ontmoedigen. De foto's zijn werkelijk prachtig. Ze geven ons een klein kijkje in jullie reis. Zet m op boys.
  2. Wilma Elsinga:
    13 januari 2017
    Prachtig wat een tocht, jammer voor de 1e plek maar jullie hebben een schitterende tocht: noorderlicht, huskytocht,een hele belevenis.
    Succes verder en hopen bij de eerste 5.